سنتز پپتیدها و افزایش دینامیک آنها با استفاده از گاماآمینوبوتیریک اسید

الیگوپپتیدها فاقد ساختار مشخص هستند و کانفورماسیون های فضایی آن با سرعت بالایی در حال تغییر است. سرعت این تغییرات را می توان با اتصال یک ملکول فلوروفور به یک انتها و یک ملکول کووینچر به انتهای دیگر اندازه گیری کمی نمود. به این ترتیب که نشر فلورسانس فلوروفور در اثر برخورد با کووینچر کاهش می یابد. شدت این کاهش طبق روابط شیمی فیزیکی ثابت برخوردی (kq) قابل اندازه گیری است. در این پروژه آمینو اسید تریپتوفان به عنوان فلوروفور در انتهای کربوکسیل و آمینو اسید هیستیدین به عنوان کووینچر در سمت آمین قرار داده شد. به این ترتیب سه پپتید (1)HG4W و (2)HR4W و (3)HG-gaba GW سنتز شد. گابا (gaba) مخفف گاما آمینو بوتیریک اسید است. مطالعات دینامیک پپتیدها به روش اندازه گیری نشر فلورسانس نشان می دهد که پپتید شماره 3 بیشترین انعطاف پذیری را دارد و پپتید 2 کمترین انعطاف پذیری را از خود نشان می دهد. در نتیجه حجم گروه جانبی آمینو اسیدها و رزونانس در پیوند آمیدی (پیوند پپتید) از عوامل کاهش دهنده انعطاف پذیری گزارش می شوند. از آنجا که در مقایسه با سایر آمینو اسیدها گلایسین بیشترین انعطاف پذیری را به پپتیدها میدهد، پپتید 3 که حتی از پپتید 1 نیز انعطاف پذیر تر است به عنوان یک پپتید فوق انعطاف پذیر گزارش می شود.

Keywords:

دینامیک پپتید , فلورسانس , سنتز پپتید , گاما آمینو بوتیریک اسید