بررسی میزان انگیزش شغلی و تاثیر آن بر رفتار کارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

نیروی انسانی از ارکان مهم هر سازمان به شمار می آید و همواره مورد تاکید صاحب نظران در مدیریت منابع انسانی بوده است. کارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار نقش بسزایی در تربیت نیروی متخص در صنعت دریانوردی کشور دارند. پژوهش حاضر قصد دارد به بررسی میان انگیزش شغلی و تاثیر آن بررفتارکارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار بپردازد. لذا تحقیق حاضر از حیث هدف، از نوع تحقیقات کاربردی، ازبعد توجه به زمان گذشته نگر و از لحاظ توجه به نتایج آن، نتیجه گرا می باشد. هم چنین این پژوهش از نظر جمع آوری داده ها از نوع توصیفی و در میان روش های تحقیق توصیفی، تحقیق پیمایشی می باشد که مهم ترین مایت آن قابلیت تعمیم نتایج بدست آمده است. با توجه به تقسیم بندی های مختلف در تحقیق پیمایشی از لحاظ نحوه و دقت بررسی، پژوهش حاضر از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری مورد نظر کلیه کارکنان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهارمی باشند که تعداد آن 222 نفرمی باشد. بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 100 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده ها از پرسش نامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه، پرسش نامه استاندارد انگیاش شغلی فردریک هرزبرگ و پرسش نامه استاندارد رضایت شغلی گلمن استفاده شد. جهت تجایه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی آزمون نرمالیته، همبستگی پیرسون، دوربین واتسون و تحلیل رگرسیوناستفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که نظارت صحیح و ارتباط سالم با کارکنان می تواند موجب رضایت بیشتر گردد.

Keywords:

انگیزش شغلی , کارکنان , دانشگاه دریانوردی , چابهار