بررسی امکان استفاده از باگاس در تخته خرده چوب

پسماند محصولات زراعی، از دیرباز به عنوان مواد اولیه فیبری ارزان و در دسترس، به ویژه در صنایع تولید صفحات فشرده چوبی مطرح بودهاند. در دهههای اخیر به دلیل رشد فزاینده جمعیت و به تبع آن افزایش میزانتقاضا و کاهش شدید منابع جنگلی، استفاده از الیاف منابع زراعی به نظر اجتناب ناپذیر می رسد. عمده ترین پسماند محصولات زراعی در ایران باگاس نیشکر، ساقه پنبه، ساقه و کاه غلاتی همچون گندم، جو، بامبو، برنج وذرت دانه ای هستند، که در حال حاضر درصد بالایی از آن سوزانده و یا به عنوان کود آلی در مزارع باقی می ماند. البته مقدار محدودی از پسماند این شش محصول عمده زراعی نیز به مصارف سنتی و صنعتی می رسد. کمبود مواد اولیه خام جنگلی یرای استفاده در صنایع چوب و کاغذ موجب شده است تا تحقیقات گسترده دانشگاهی در زمینه استفاده از پسماندهای محصولات زراعی، انجام شود. نتایج این تحقیقات نشان داده است که ضایعات لیگنوسلولزی حاصل از پسماند کشاورزی در بسیاری موارد قابلیت استفاده در صنایع چوب و کاغذ را دارا هستند. در حال حاضر در ایران با استفاده از پسماند کشاورزی مانند باگاس، ساقه پنبه و در مقیاس صنعتی، تخته خرده چوب تولید می گردد، در سطح آزمایشگاهی ثابت شده است که محصولات تولیدی به استانداردهای مورد نظر رسیده اند. به این ترتیب این امکان وجود دارد که با مواد مختلف بتوان انواع جدیدی از محصولات را برای رفع نیاز بشر تولید کرد.

Keywords:

نیشکر , پسماند , باگاس , تخته خرده چوب , لیگنوسلولزی