مسیولیت پذیری اجتماعی در بلایا و بحران

سالانه حوادث میلیون ها نفر را به کام مرگ می کشاند و موجبات مصدومیت عده زیادی را فراهم می آورد.آمادگی در مقابل حوادث و اقدامات پیش، حین و بعد از وقوع حادثه اثرات نامطلوب خطر را به حداقل می رساند. هر فردی از منظرهای مختلف تکالیفی بر دوش خود دارد و یا به تعبیر دیگر مسیولیتی بر عهده او است. از آن جا که انسان در ارتباط با سطوح مختلف ارتباطات اجتماعی و محیط زیستی و ... است، نوع مسیولیتش نیز متفاوت است.در این مقاله، مسیولیت پذیری اجتماعی1 و افراد جامعه در حوادث و بلایا با رویکرد کیفی و به روش اسنادی- کتابخانه ای مورد مطالعه قرار گرفته استابعاد. مسیولیت اجتماعی در سه بعد شناختی، عاطفی و عملکردی می باشد و در بخش مبانی نظری با بهره گیری از نظریات بیرهوف، میلر،پارسونز، بوردیو و گبنر ، مسیولیت پذیری اجتماعی افراد تحت تاثیر عوامل فردی و اجتماعی فرهنگی قرار دارند که عوامل؛ کنترل درونی ( نظریه بیرهوف)، وابستگی افراد و درگیری در امور اجتماعی ( نظریه میلر)، پایگاه اقتصادی و اجتماعی افراد (بوردیو در بحث عادت واره)، ارتباطات و رسانه های جمعی (نظریه گبنر) تاثیر تعیین کننده ای دارند، در کنار نهادها و سازمان هایذیربط در شرایط بحرانی مسیولیت پذیری اجتماعی و آگاهی افراد بر سطح وقوع فاجعه اثر گذار است. همچنین در زمان بروز بلا و یک فاجعه طبیعی اهمیت مدیریت بحران محلی محور از اولویت بالایی برخوردار است.

Keywords:

مسیولیت پذیری اجتماعی , حوادث و بلایا , بحران