تاثیر الگوهای طراحی انعطاف پذیر در طراحی مجموعه های مسکونی

تاثیرات اجتنابناپذیر تکنولوژیهای جدید، تغییرات محیطی و اقلیمی، دگرگونی روابط اجتماعی، تغییر ساختارهای فرهنگی و... در مسکن کامال مشهود است، ولی در بعضی مواقع دامنه این تغییرات و دگرگونیها وسیع شده و جامعه نمیتواند نسبت به این تغییرات بیاعتنا بماند زیرا در غیر اینصورت جوابگوی مخاطبین خود نخواهد بود. از طرفی نیز روند تغییرات و دگرگونیها در جامعه آنچنان سریع است که خانهها برای هماهنگی و همراهی با این تحوالت و نیازهای جدید، ملزم به تغییرات متناوب و دایمی هستند علیالحسابی و برهانی، انعطافپذیری به عوامل عملکردی، اجتماعی- روانی و اقتصادی وابسته است و در طول زمان با تغییر در نظام سکونتی خانواده، بعد خانوار و تغییر فعالیتهای اعضای خانواده به اصلی مهم تبدیل میشود عینیفر، که الزام است همچون گذشته، در فرآیند طراحی مسکن رعایت گردد. امکان انطباق با تاثیرات اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی از منافع و سودمندیهای مسکن قابل انعطاف است. خانههای انعطافپذیری که بتوانند با نیازهای متفاوت و متغیر افراد در طول زمان تغییر کنند و پاسخگوی تمام نیازهای آنها باشند - بهگونهای که بهطور مثال بزرگ شدن فرزندان و نیاز به اتاقی مستقل، منجر به تغییر محل سکونت یک خانواده نگردد - تاثیر بسزایی در کاهش هزینههای حمل و نقل درون شهری اثاثیه به هنگام جابجایی و همچنین پایداری محالت دارند.انعطافپذیری در طراحی معماری تنوعی را ارایه میدهد که شامل امکان تنظیم و سازگاری واحد مسکونی در طول زمان است و در نهایت موجب میشود ساختمان، گونههای جدیدی از خود را به نمایش گذارد. معماران به منظور تامین انعطافپذیری باید نیازهای احتمالی کاربران را در فرآیند طراحی در نظر بگیرند و به عبارت دیگر در طراحی به تفکر بلند مدت نیاز است.این پژوهش از طریق مثالهایی انعطافپذیری که نوع جدیدی از به چالش کشیدن معماری است را بیان میکند از این منظر، هدف از این مطالعه بررسی حدود و محدودیتهای روش طراحی انعطافپذیر با تجزیه و تحلیل موارد انتخاب شده است تا معمار از این طریق انعطافپذیری را به یک فرصت تبدیل کرده، به تولید گزینههای خالق بپردازد.

Keywords:

انعطاف پذیری , الگوهای طراحی , مسکن , بهینه سازی