تاثیر عمل آوری با پرتو گاما، هیدروکسید سدیم و اکسید کلسیم بر فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک کاه سویا

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تیمارهای پرتو گاما (100 و 150 کیلوگری)، هیدروکسید سدیم ( 50 گرم در کیلوگرم) و اکسید کلسیم ( 160 گرم در کیلوگرم) بر فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک کاه سویا انجام گرفت. آزمایش تجزیه پذیری با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی صورت گرفت. بدین منظور از 3 راس گوسفند نر فیستولا گذاری شده نژاد دالاق استفاده شد. زمان های صفر، 4 و 8 و 16 و 24 و 48 و 72 و 96 ساعت به منظور انکوباسیون شکمبه ای نمونه ها در نظر گرفته شد. داده ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و توسط نرم افزار SAS تجزیه شدند. نتایج نشان داد که عمل آوری بر فرآسنجه های تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر کاه سویا تاثیر گذاشت (P<0/05) تمامی تیمارها باعث افزایش تجزیه پذیری موثر در سرعت های عبور 2 و 5 و8 درصد در ساعت شدند (P<0/05) پرتو گاما ( 100 و 150 کیلوگری) بیشترین تاثیر را در افزایش این صفت داشت.

Keywords:

کاه سویا , پرتو گاما , اکسید کلسیم , هیدروکسید سدیم , تجزیه پذیری