تاثیر آفلاتوکسین B1 و جاذب های آلومینوسیلیکاتی بر فراسنجه های تولیدگاز، تخمیر و هضم در شرایط برون تنی

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر AFB1 و جاذب های آلومینوسیلیکاتی بر فراسنجه های تولیدگاز، تخمیر و هضم شکمبه با استفاده از روش کشت ثابت بود. در این آزمایش فرض بر این بود که جاذب های آلومینوسیلیکاتی بر سمیت زدایی AFB1 تاثیر داشته و از اثرات منفی احتمالی AFB1 بر تخمیر و هضم شکمبه، ممانعت می کنند. انکوباسیون آزمایشگاهی و اندازه گیری تولید گاز به روش کشت ثابت و با استفاده از شیشه های 120 میلی لیتری مخصوص و فشارسنج اندازه گیری گردید. تیمارهای آزمایشی بر اساس افزودن سه نوع جاذب آلومینوسیلیکاتی شامل S1 و S2 و S3 به مقدار 6 درصد ماده خشک خوراک پایه، و افزودن آفلاتوکسین B1 ( به مقادیر صفر و 600 نانوگرم در میلی لیتر محیط کشت) تنظیم شدند. شیشه های کشت تحت انکوباسیون قرار گرفتند و تولید گاز در زمان های 2 و 4 و 6 و 8 12 و 16 و 24 و 48 و 72 ساعت انکوباسیون اندازه گیری شد و pH محیط کشت، نیتروژن آمونیاکی و همچنین قابلیت هضم ماده خشک به روش برون تنی تعیین شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که افزودن AFB1 به محیط کشت، باعث کاهش معنی دار نرخ و مقدار تولید گاز، کاهش قابلیت هضم ماده خشک و غلظت نیتروژن آمونیاکی گردید (p<0/05) در حالی که اثر معنی داری بر pH محیط کشت نداشت (p> 0/05) از طرف دیگر افزودن جاذب های آلومینوسیلیکاتی مختلف به طورکلی موجب کاهش معنی دار نرخ و مقدار تولید گاز، کاهش قابل توجه قابلیت هضم ماده خشک و غلظت نیتروژن آمونیاکی گردید (p<0/05) و علاوه بر این موجب افزایش معنی دار pH محیط کشت در تمامی تیمارهای حاوی جاذبه شدند (p<0/05) بررسی تاثیر متقابل AFB1 و جاذب های آلومینوسیلیکاتی در این آزمایش نشان داد که بر خلاف انتظار، هیچکدام از جاذب ها نتوانستند تاثیرات منفی AFB1 بر فراسنجه های تولید گاز، تخمیر و هضم شکمبه ای در شرایط برون تنی را خنثی نموده و یا کاهش دهند.

Keywords:

آفلاتوکسین B1 , جاذب های آلومینوسیلیکاتی , تخمیر شکمبه , شرایط برون تنی