اثر تغذیه زود هنگام با پروبیوتیک و عسل بر پاسخ ایمنی همورال جوجه های گوشتی

هدف از انجام این آزمایش مطالعه بررسی اثرات تغذیه اولیه 1(تغذیه زود هنگام) با پروبیوتیک (پروتوکسین) و عسل بر سیستم ایمنی همورال جوجههای گوشتی بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×2) با دو سطح پروبیوتیک (صفر و 1 گرم در لیتر آب آشامیدنی) و دو سطح عسل ( صفر و 5 درصد در آب آشامیدنی) انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 را به مدت 7 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 3 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد که بدون تغذیه اولیه و تیمار حاوی 1 گرم پروبیوتیک در لیتر آب آشامیدنی، 5 درصد عسل در لیتر آب آشامیدنی و مخلوط 1 گرم پروبیوتیک و 5 درصد عسل در لیتر آب آشامدینی به عنوان تغذیه اولیه در 48 ساعت بعد از هچ به جوجه ها داده شد. صفات مورد بررسی شامل اندازه گیری تیتر آنتیبادی برعلیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و تیتر آنتیبادی برعلیه ویروس نیوکاسل به روش HI بود. نتایج نشان داد اثر پروبیوتیک، اثر عسل و اثر متقابل پروبیوتیک و عسل بر تیتر آنتی بادی اولیه و ثانویه بر علیه گلبول قرمز گوسفندی معنی دار بود (p<0/05) اثر عسل بر تیتر آنتیبادی بر علیه ویروس نیوکاسل معنی دار بود (p<0/05) می توان نتیجه گیری کرد، نغذیه اولیه با پروبیوتیک و عسل میتواند بر تیتر آنتی بادی برعلیه گلبول قرمز گوسفند و تیتر آنتی بادی برعلیه ویروس نیوکاسل تاثیر معنی داری داشته باشند.

Keywords:

تغذیه اولیه , پروبیوتیک , عسل , ایمنی همورال , جوجه گوشتی