مفهوم وطن و آزادی در اشعار ملک الشعرای بهار و محموددرویش
Publish place: First Conference on Resistance Literature
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,417
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRL01_155
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397
Abstract:
مضمون وطن و آزادی خواهی به مفهوم امروزی از دوره مشروطه وارد ادبیات فارسی شد و شعرای این دوره با انتقاد از نفوذ بیگانگان در کشور، فریاد وطن دوستی و آزادی خواهی برآوردند. در شعر عرب نیز به دلیل اشغال سرزمین های مقدس توسط صهیونیست ها به این مضامین توجه فراوانی شده است. شعرای عرب، به ویژه در فلسطین، بسیاری از اشعار خود را به یاد وطن و در آرزوی رهایی آن سروده اند. در این پژوهش، اشعار ملک الشعرای بهار و محموددرویش از نظر کاربرد مضمون وطن و آزادی، به روش تطبیقی مقایسه می شود و هدف از این کار بررسی دغدغه های شاعران در دو سرزمین متفاوت با شرایط مختلف و نشان دادن نحوه تعامل آنان با مساله وطن و اشغال و نفوذ بیگانگان است. داده های پژوهش نشان می دهد دغدغه اصلی دو شاعر، آزادی وطن از نفوذ و اشغال بیگانگان و رسیدن به امنیت و رفاه است. تفاوت مضمون وطن و آزادی در شعر بهار و درویش هم در گستردگی موضوعات بهار است که شامل: مسایل مربوط به شاه، انتخابات، وزرا و وکلا، جنگ جهانی، انقلاب مشروطه و اقتدار گذشته ایران است؛ اما اشعار درویش به موضوعات آزادی و بیرون راندن اشغالگران و یادآوری گذشته وطن، محدود می شود.
Keywords:
Authors
عباس محمدیان
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری
مریم غفاری جاهد
دانشجوی دکترای ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری