بررسی کارایی منابع مختلف کودهای پتاسیمی و تاثیر آن ها بر عمکلرد شلتوک برنج رقم طارم در شالیزاری با پتاسیم قابل جذب بالا

برنج بعد از گندم مهم ترین محصول زراعی بوده و غذای بیش از نیمی از مردم جهان را تشکیل می دهد. بعد از نیتروژن پتاسیم بیش ترین نقش را در افزایش عملکرد برنج ایفا می کند. در بهار 1396 به منظور بررسی تاثیر منابع مختلف کودهای پتاسیمی در افزایش عملکرد برنج رقم طارم، آزمایشی مزرعه ای در شالیزاری در روستای فرح آباد شهرستان ساری که پتاسیم قابل جذب خاک آن 465 میلی گرم بر کیلوگرم بود، انجام شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار هر کرت 200 متر مربع پیاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از تیمار اول: شاهد مصرف اوره و سوپرفسفات ترپیل تیمار دوم: شاهد + 50 کیلوگرم بر هکتار کلرورپتاسیم در دو تقسیط همزمان با مصرف سرک اوره 50 درصد در مرحله پنجه زنی و 50 درصد اوایل خوشه دهی تیمار سوم: شاهد + 50 کیلوگرم بر هکتار سولفات پتاسیم محلول در دو تقسیط همزمان با مصرف سرک اوره تیمار چهارم: شاهد + 50 کیلوگرم بر هکتار سولفات پتاسیم محلول محتوی کلات روی در دو تقسیط همزمان با مصرف سرک اوره. هدف از انجام این آزمایش، بررسی تاثیر منابع مختلف کودهای پتاسیمی از جمله سولفات پتاسیم محلول بر عملکرد برنج در خاکی با پتاسیم قابل جذب بالا بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کلروپتاسیم تاثیری بر عملکرد شلتوک برنج طارم نداشته است که دلیل آن احتمالا به علت بالا بودن پتاسیم قابل جذب خاک می باشد، با این وجود، مصرف سرک سولفات پتاسیم محلول موثر بوده است. به نظر می رسد این اتفاق به دلیل خصوصیات برتر سولفات پتاسیم محلول در مقایسه با کلرورپتاسیم می باشد. از نظر تاثیر بر عمکلرد شلتوک، تفاوت معنی داری میان سولفات پتاسیم محلول و سولفات پتاسیم محلول محتوی کلات روی وجود نداشت که احتمالا به این علت است که غلظت روی در خاک از حد بحرانی آن برای برنج رقم طارم بیشتر بوده است. از نظر کارایی کود پتاسیمی، تیمار سیوم با کارایی 8/25 کیلوگرم بر کیلوگرم بهترین تیمار بود. با توجه به نتایج حاصل، در شرایط مشابه با این تحقیق، مصرف سرک 50 کیلوگرم بر هکتار سولفات پتاسیم محلول قابل توصیه می باشد.

Keywords:

برنج , Oryza sativa L , رقم طارم , پتاسیم K , سولفات پتاسیم محلول SSOP , سولوپتاس