روشها و الگوهای اندازه گیری سرمایه فکری در سازمان ها

در اقتصاد امروز، دانش به عنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه مالی و فیزیکی شده است.در طول عصر صنعت بهای تمام شده دارایی ها، کارخانجات، تجهیزات و مواد خام بود که برای موفقیت یک تجارت لازم بود اما در عصر اطلاعات این استفاده موثر از سرمایه ای فکری است که معمولا0 در موفقیت یا شکست یک مجموعه موثر است . عناصر تشکیل دهنده سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه رابطه ای و سرمایه ساختاری میباشد. موفقیت در دنیایی پیچیده، با رقابت روز افزون، تنها با برخورداری و شناسایی سرمایه فکری میسر نیست. بلکه مهمترین و اثر بخش ترین کار این است که شرکت ها بتوانند علاوه بر شناسایی این دارایی ها، آنها را به خوبی مدیریت کنند. جهت مدیریت این دارایی ها، لازم است شرکتها از وضعیت کنونی آنها مطلع شده و جهت رفع نقص و کمبودهای آنان اقدامات لازم را به عمل آورند. برای آگاهی از وضع کنونی سرمایه فکری در شرکت ها، باید آنها را اندازه گیری کرد. هدف از این مقاله مرور ادبیات مرتبط با سرمایه فکری و بررسی روشها و الگوهای اندازه گیری سرمایه فکری در سازمانها میباشد.

Keywords:

سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای , دارایی نامشهود , اندازه گیری