پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس تمایز یافتگی شخصیتی، اعتیاد به فضای مجازی و سبک های دلبستگی

هدف از مطالعه حاضر بررسی پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس تمایز یافتگی شخصیتی، اعتیاد به فضای مجازی و سبک های دلبستگی بود. این پژوهش از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه کلیه مادران دختران دبیرستانی دوره دوم شهر تهران در سال 1396 را تشکیل دادند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند تعداد 100 نفر انتخاب و پرسشنامه های طلاق عاطفی، تمایز یافتگی شخصیتی، اعتیاد به فضای مجازی و سبک های دلبستگی را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده های آزمون های میانگین و انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد تمایزیافتگی شخصیتی (واکنش هیجانی، موقعیت خود، جدایی هیجانی و آمیختگی با دیگران) با طلاق عاطفی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین اعتیاد به فضای مجازی با طلاق عاطفی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. بین دلبستگی های دوسوگرا و اجتنابی با طلاق عاطفی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین دلبستگی ایمن با طلاق عاطفی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که تمایز یافتگی شخصیتی، اعتیاد به فضای مجازی و سبک های دلبستگی نقش معناداری در تبیین واریانس طلاق عاطفی دارند.

Keywords:

تمایز یافتگی شخصیتی , اعتیاد به فضای مجازی , سبک های دلبستگی , طلاق عاطفی