بررسی رابطه ی بین سبک مدیریت تعامل گرایانه معلم با سازگاریدانش آموزان از دیدگاه معلمان مدارس متوسطه شهرستان چالدران درسال تحصیلی1394-95

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک مدیریت تعامل گرایانه با سازگاری دانش آموزان از دیدگاه معلمان میباشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه ی مورد بررسی، شامل کلیه دبیران شهرستان چالدران در سال تحصیلی 1394-95 به تعداد 140 نفر میباشد. با توجه به جامعه آماری، حجم نمونه آماری این تحقیق با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 106 نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این تحقیق، به صورت تصادفی طبقه ای نسبتی بود و بر اساس آن، 45 دبیر زن و 61 دبیر مرد به عنوان نمونه انتخاب شدند. بنابراین 106 پرسشنامه در بین معلمان توزیع شد و پس از جمع آوری و حذف داده های پرت، تجزیه و تحلیل داده ها با 103 پرسشنامه انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS21 انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آماری توصیفی فراونی، مد، میانه، میانگین، واریانس، انحراف معیار و دامنه ی تغییر و نیز استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، و آزمون t استفاده گردید. به طور کلی نتایج نشان داد بین سبک مدیریت تعاملگرایانه و سازگاری عاطفی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، بین سبک مدیریت تعامل گرایانه و سازگاری اجتماعی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، بین سبک مدیریت تعامل گرایانه و سازگاری تحصیلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، از دیدگاه معلمان، دانش آموزان در هر سه مولفه ی سازگاری عاطفی، سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی در سطح مطلوبی قرار دارند و بین دیدگاه معلمان زن و مرد در مورد سازگاری دانش آموزان تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

مدیریت , سبک مدیریت تعامل گرایانه , سازگاری عاطفی , سازگاری اجتماعی , سازگاری تحصیلی