بررسی ایهام ها، طنزها و متناقض نما پارادوکس در دیوان شیخ فریدالدین عطار نیشابوری

خواننده برای درک فهم معانی گوناگون و پیوند معنایی بین مفاهیم به صورت ناخودآگاه نیازمن به تشخیص معنایی درست دارد و شاعر توانسته است با بازی کردن با ذهن خواننده وی را بر سر دو راهی قرار داده تا بتواند به صورتی،ظرایف و هدفمند نواقص جامعه را باز نماید. جامعه ای که در آن تبهکاران برای فرمانروایان امری ناپسند نبوده است. شاعر از گرداب های مخوف مشکلات، بیداد و ریا پرده برداشته است وی با زبانی غیر مستقیم در شکل هایی چون اشارات، نیشخند های تلخ، دو گانگی و ناسازهای شعر مقصود خودش را بیان نموده زبان پارادوکسی بهترین زبان برای بیان مفاهیم عرفانی است به صورت نقیصه گویی، شطحیات، تناقضات، ایهام سخن گفته است. نیشخند شاعر، راهنمای بشر به سمت عدالت و انصاف بوده و با باریک بینی و اندیشه، معنای غریب را که خلاف شرع و شرف انسانی است از نهانخانه اجتماع بیرون کشیده و با زبان خویش آن را بیان نموده است.

Keywords:

عطار , ایهام , تضاد , طنز , متناقض نما