نقش استفاده از نانو کامپوزیت بهینه بر پایه ترکیب پلی کربنات به عنوان مانع صوتی موازی جهت کاهش میزان اختلال در فعالیت ساکنین شهری
Publish place: 6th conference on air and noise pollution management
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 449
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CANPM06_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397
Abstract:
موانع صوتی زیست محیطی یکی از کاربردی ترین روشهای کنترل آلودگی صوتی می باشد که با قرارگرفتن بین گیرنده و منبع صوتی سبب افزایش افت صدا و بدنبال آن، جلوگیری از ایجاد اثرات نامطلوب جسمی، روحی و اجتماعی ناشی از صدا در بین ساکنین می شود. هدف از این مقاله، بررسی نقش عملکرد مانع صوتی موازی بر پایه ترکیب پلی کربنات با 0/3 درصد دی اکسید سیلسیوم در کاهش میزان اختلال در فعالیت می باشد. در تحقیق حاضر، میزان افت صدادر مانع های موازی بهینه و ساده با استفاده از روش عنصرمرزی دو بعدی (BEM) محاسبه گردیده است. سپس میزان اثر بهبود دهندگی مانع بهینه موردنظر نسبت به مانع موازی ساده با توجه به دو متغیر افت صدا و اختلال در فعالیت مشخص گردید. جهت محاسبه اختلال در فعالیت افراد ابتدا افت صدا در مانع شفاف موازی بهینه شده (tpcsi3r) و مانع شفاف موازی ساده((tp با در نظر گرفتن میزان متوسط تراز صدا در بزرگراه کردستان به تراز معادل صوت تبدیل گردید. سپس با تاثیر دادن تراز معادل محاسبه شده در مدل مربوطه میزان درصد اختلال افراد بدست آمد. نتایج حاصله حاکی از آن می باشد که مانع موازی بهینه حاوی نانوکامپوزیت بر پایه ترکیب پلی کربنات با 0/3 درصد دی اکسید سیلسیوم (tpcsi3r) با ایجاد افت صدایی به میزان 6/92dB(A) نسبت به مانع موازی ساده، توانسته تا اختلال در فعالیت را در موارد مختلف بالاخص اختلال در مکالمه و خواب به میزان 8 و 5 درصد نسبت به مانع موازی ساده کاهش دهد. به بکاربردن سطوح جاذب نانو در ساختار جنس موانع صوتی موازی به جهت کاهش انعکاسات یکی از موثرترین راه کارها در جهت افزایش عملکرد آنها می باشد. چنانچه تحقیق حاضر کاهش میانگین میزان درصد اختلال در فعالیت موانع موازی بهینه را نسبت به مانع موازی ساده در حدود 0/14 درصد گزارش کرده است.
Keywords:
Authors
مهدیه نادرزاده
دانشجوی دکتری پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران
اسماعیل قاسمی
عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
حسین عرب علی بیک
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات فناوری های بیومدیکال و رباتیک دانشگاه علوم پزشکی تهران
محمدرضا منظم
عضو هیات علمی دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات آلودگی هواپژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران