امکان سنجی استفاده از لوله امپدانس با دو میکروفن و اندازه گیری ضریب جذب صوتی برخی از مواد جاذب ایرانی به روش تابع انتقال

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 426

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CANPM06_049

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

Abstract:

صدا یکی از مهم ترین عوامل تهدید کننده سلامت شاغلین می باشد. مواد جاذب به عنوان یک روش موثر برای کنترل صدا استفاده می گردد. در ایران ضرایب جذب مشخصی از مواد داخلی و همچنین دستگاهی به منظور تعیین میزان جذب با دقت بالا موجود نمی باشد. در این پژوهش اقدام به ساخت لوله امپدانس با دو میکروفن جهت تعیین ضرایب جذب مواد شده است که دقت و کارایی آن باید به صورت دوره ای تست شود. لذا این پژوهش با هدف امکان سنجی عملکرد لوله امپدانس و تعیین ضریب جذب برخی از مواد جاذب انجام شد. روش کار: پس از ساخت لوله امپدانس و اطمینان از کارایی آن بر اساس مقایسه نمودار فوم مرجع با نمودار اندازه گیری شده، ضرایب جذب پنج نمونه جاذب ارزیابی گردید. اندازه گیری هر نمونه سه بار انجام شد و در نهایت میانگین نتایج به صورت گراف توسط نرم افزار V lab4 نمایش داده شد. یافته ها: نتایج دقت و کارایی نشان داد که لوله امپدانس با ضریب همبستگی 99/. قابل استفاده می باشد. همچنین، نمونه های پشم معدنی و موکت بیشترین ضریب جذب و پلی اورتان کمترین ضریب را داشته اند. به علاوه مقایسه پشم معدنی و پلی اورتان با مقادیر مرجع نشان داد که با افزایش فرکانس میزان جذب نیز افزایش یافته است. نمونه پشم معدنی با ضخامت بالاتر دارای جذب بیشتری بوده در حالی که عکس این قضیه برای فوم پلی اورتان مشاهده گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان ضریب جذب کلیه مواد داخل کشور را که فاقد شناسنامه معتبر ضریب جذب صوتی می باشند ، با بالاترین دقت و صرف کمترین هزینه توسط لوله امپدانس با دو میکروفن تعیین نمود تا به نتایج مطلوبی از روش های کنترلی آلودگی صوتی با استفاده از جاذب های صوتی در محیط و صنعت دست یافت. |

Keywords:

لوله امپدانس: ضریب جذب صوت , تابع انتقال

Authors

فرهاد فروهرمجد

استادیار، عضو هییت علمی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زهرا محمدی

دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مسعود مصیبی

دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان