بررسی پتانسیل آلایندگی منطقه اقتصادی پارس جنوبی به کمک مدل گوس

آلودگی هوا به آهنگ گسیل آلاینده ها از چشمه های مختلف به ویژه وسایل منابع آلاینده، شرایط هواشناختی محلی و بزرگمقیاس، وجود کوه ها و فرایندهای شیمیایی در جو بستگی دارد. در صورت آلوده شدن اتمسفر به آلاینده های مختلف مخاطرات جبران ناپذیری به بشر وارد میگردد. مدلسازی نحوه پراکنش و تعیین غلظت آلاینده ها میتواند به عنوان یک ابزار مناسب برای پیش بینی کیفیت هوا در آینده تلقی شود. در این پژوهش از مدل گوس به عنوان ابزاری برای چگونگی پخش آلاینده های جوی در منطقه اقتصادی ویژه پارس جنوبی استفاده شده است. برای این منظور از داده های سمت و سرعت باد و ابرناکی ایستگاه بندر دیر برای محاسبه ورودی مدل استفاده شد. بررسی نتایج به دست آمده و هماهنگی آنها با گلباد ایستگاه بندر دیر، نشان میدهد که مدل ساده شده گوس، نحوه پخش آلاینده ها را به خوبی نشان میدهد. همچنین خروجی مدل گوس نشان داد که توسعه و گسترش آلاینده ها در جنوب شرق نسبت به شمال غرب بیشتر بوده و به طور میانگین در بدترین حالت، نواحی تا حدود 12 تا 15 کیلومتری را تحت تاثیر قرار میدهد. در شرایط معمول و پایدار جوی، میزان غلظت آلایند ه ها بیشتر از شرایط جوی ناپایدار و خنثی میباشد و در فواصل حدود 2 تا 3 کیلومتری از منبع آلاینده بیشینه غلظت آلاینده ها رخ خواهد داد.

Keywords:

منطقه پارس جنوبی , مدل گوس , آلودگی هوا , پتانسیل آلایندگی