سنجش میزان آلودگی هوا ناشی از موتور دیزل کشتی

امروزه حدود 90٪ از تجارت جهانی با استفاده از حمل و نقل دریایی صورت می پذیرد و کشور ایران نیز با داشتن دریاهای وسیع و سطح گسترده ای از تجارت ، از این قایده مستثنی نیست. به تبع سطح از تجارت، نیاز به ناوگان دریایی بشدت احساس می گردد که در این بخش ایران یکی از بزرگترین ناوگانهای دریایی منطقه بشمار می رود که این ناوگان در حمل و نقل داخلی و بین اللملی فعال است. بطوریکه طبق آمار رسمی سازمان بنادر و دریانوردی کشور در سال 1392 تعداد21876 فروند کشتی به منظور تخلیه و بارگیری در بنادر کشور تردد داشته اند که مجموعه 139692883 تن کالا تخلیه و بارگیری شده است. حال کیفیت این ناوگان علاوه بر کمیت آن از مباحث روز می باشد. و مسیله که با آن مواجه هستیم میزان کیفیت موتورهایی است که این شناورها استفاده می کنند و سطح آلودگی هوای ناشی از موتورهای دیزل دریایی یکی از دغدغه های روز در صنعت حمل و نقل دریایی میباشد که این مهم فقط مختص ایران نیست و کشورهای پیشرو در صنعت دریایی از دیرباز در فکر تخمین و کاهش میزان آلودگی هوای تولیدی موتور دریایی بوده اند و کنوانسیون ها و مقررات زیادی برای کنترل آلودگی ناشی از کشتیها ارایه گردیده که کنوانسیون مارپل به عنوان سرآمد آنها به ارایه قوانینی در زمینه ی آلودگی کشتی پرداخته است و ضمیمه ی ششم آن به آلودگی هوا می پردازد که در مقرره 13 بطور اخص به میزان انتشار ناکس (مجموع نیتروژن مونوکسید و نیتروژن دی اکسید) تولیدی موتورهای دریایی اشاره می کند و میزان سطح محاز بصورت تییر به نمایش گذاشته شده است. از آنجا که شناورهای ناوگان ایران بنا به دلایل متعدد از قبیل (تحریم ، عدم حضور نمایندگی شرکتهای معتبر در کشور و سطح آگاهی کم نسبت به موتورهای دیزل دریایی ) موتورهای با استاندارد نسبتا پایین استفاده می کنند بسیار مشاهده میشود که میزان سطح ناکس منتشر شده از میزان مجاز بیشتر شده باشد. حال در این مقاله بصورت عملی مبادرت به اندازه - گیری سطح ناکس برای نمونه ای از شناورهای فعال در ناوگان دریایی نموده و میزان ناکس اندازه گیری شده و با میزان مجاز مقایسه گردیده و سطح آلودگی تولیدی برآورد شده است.