مقایسه ویژگی هواویزهای جو در دو منطقه شهری در ایران با استفاده از داده های ماهواره

هواویزها ذرات جامد و مایع معلق در جو هستند که برحسب چشمه های تولید، فرایند تشکیل و ابعادشان دستهبندی میشوند. هواویزهای جو، بهصورت مستقیم با جذب و پراکنش تابش خورشیدی و زمینی و به صورت غیرمستقیم با تغییر خواص فیزیکی و تابشی ابرها بر بودجه تابشی جو تاثیر میگذارند. شاخصهای نورشناخت هواویزها مانند عمق نوری هواویزها (AOD) و نمای آنگستروم (α) از مهمترین ویژگیهای هواویزها به شمار میروند که تحت تاثیر خصوصیات فیزیکی و تمرکز ذرات تغییر میکنند. ویژگیهای نوری هواویزها با اندازه گیریهای زمینی و فضایی (ماهوارهای) به دست می آید. هدف از مقاله حاضر، مقایسه ویژگیهای فیزیکی و نوری هواویزها در دو منطقه شهری تهران و مشهد برای دوره 4 ساله از 2010 تا 2013 است. مهمترین ویژگیهای مورد مطالعه در این دو منطقه شامل عمق نوری هواویزها در طول موجهای متفاوت و نمای آنگستروم برای تعیین اندازه ذرات است. برای رسیدن به این هدف، مجموعه داده های ماهواره OMI برای تعیین و محاسبه نمایه های نوری هواویزها به کار رفته است.مقایسه توزیع بسامد فصلی AOD (500 nm) تهران و مشهد بیانگر این است که در همه فصول مقدار AOD در تهران بیشتر از مشهد بوده و به طور کلی غلظت هواویزهای تهران بیشتر از مشهد است. در هر دو شهر، بیشترین مقدار AOD در فصل بهار و تابستان رخ میدهد. همچنین کمترین مقدار AOD برای تهران و مشهد مربوط به فصل زمستان است. بررسی تغییرات روزانه α نیز نشان میدهد که مد غالب هواویزهای تهران مخلوطی از ذرات ریز و درشت و مد غالب هواویزهای مشهد از نوع ذرات ریز است. مقایسه توزیع بسامد فصلی α در تهران و مشهد حاکی از آن است که در هر فصل هواویزهای مشهد دارای ابعاد کمتر از هواویزهای غالب در تهران است.

مقایسه ویژگی هواویزهای جو در دو منطقه شهری در ایران با استفاده از داده های ماهواره Keywords:

هواویزهای جو , نمای آنگستروم , عمق نوری هواویزها , ماهواره .OMI