مدلسازی مسیله تخصیص اسکله گسسته در پایانه های کانتینری و حل آن به وسیله الگوریتم ژنتیک

پهلوگاه ها به عنوان مهمترین منابع در بنادر کانتینری به شمار می روند، به این دلیل که در میان تمام فاکتورهای وابسته به هزینه دارای بیشترین هزینه ساخت می باشند هدف از تخصیص بهینه پهلوگاه ها، کاهش هزینه پردازش کانتینر در بنادر می باشد که در قالب زمان های انتظار و توقف کشتی ها مطرح می شود. این شاخص یکی از شاخص های مناسب برای اندازه گیری کارایی و بهره وری ترمینال کانتینری محسوب می شود. در این پژوهش، تخصیص اسکله (پهلوگاه) به کشتی برای اولین بار با هدف حداقل کردن همزمان هزینه جابه جایی کانتینرها و زمان انتظار کشتی ها در بندر با توجه به مطابقت عمق کشتی با عمق آب پهلوگاه و تطابق طول کشتی با طول پهلوگاه در نظر گرفته می شود و سپس مدل ریاضی جدید ارایه می شود. برای یافتن جواب بهینه مسیله، از الگوریتم فراابتکاری مانند الگوریتم ژنتیک بهره گرفته ایم.

Keywords:

ترمینال کانتینری , تخصیص اسکله , اسکله گسسته , الگوریتم ژنتیک