بررسی زیست سازگاری داربست های هیبریدی الکتروریسی شده پلی یورتان الاستومر و فیبرویین ابریشم

علم مهندسی بافت در کنار علم پزشکی به احیا و ترمیم بافتها و اندامهای آسیب دیده می پردازد. داربست به عنوان جزء اصلی مهندسی بافت تعریف میگرددل در این تحقیق، داربستهای هیبریدی از دو نوع پلی یورتان الاستومر و فیبرویین ابریشم با درصدهای مختلف با روش الکتروریسی ساخته شد. ساختار و مورفولوژی الیاف با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. زیست سازگاری و چسبندگی سلولهای فیبروبلاست انسانی بر روی داربستها با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین (H&E) و SEM ارزیابی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که در هر دو نوع پلیمر پلی یورتان با افزایش درصد فیبرویین به پلی یورتان قطر الیاف کاهش و یکنواختی قطر افزایش یافته، همچنین میزان چسبندگی و تکثیر سلولها روی داربستها افزایش داشت. بر اساس نتاج بدست آمده تغییر نسبت ترکیب و نوع پلی یورتان، در ساختار و زیست سازگاری داربست نهایی هیبریدی پلی یورتان و ابریشم بسیار موثر است

Keywords:

داربست هیبریدی پلی یورتان/فیبرویین ابریشم , الکتروریسی , سلول های فیبروبلاست , زیست سازگاری