بررسی رابطه هوش هیجانی و شناخت اجتماعی با احساس خودکار آمدی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی و شناخت اجتماعی با احساس خودکار آمدی در دانشجویان دانشگاه پیام نور بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور در سال تحصیلی 96-95 بود. که از این تعداد 80 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه هوش هیجانی بار آن، پرسشنامه شناخت اجتماعی و پرسشنامه خود کار آمدی شرر بود. جهت تجزیه و تحلیل داد ها با استفاده از نرم افزار spss در محدوده آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در محدوده آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد بین مولفه های هوش هیجانی با احساس خودکار آمدی رابطه معنا داری با جهت مثبت وجود دارد. همچنین بین شناخت اجتماعی و احساس خود کار امدی نیز رابطه مثبت و معناداری بدست آمد. بحث و نتیجه گیری: توجه و ارتقای سطح هوش هیجانی و دانش مربوط به شناخت اجتماعی موجبات رشد و تقویت احساس خودکار آمدی در دانشجویان را فراهم می آورد.

Keywords:

هوش هیجانی , شناخت اجتماعی , احساس خود کار آمدی , دانشجویان