ارتقاء کیفیت کالبدی – عملکردی فضاهای پیرامونی ایستگاه های مترو با رویکرد پیاده مداری (نمونه موردی: ایستگاه متروی صادقیه تهران)

فضای ورودی و محدوده ی اطراف ایستگاه های مترو به عنوان یکی از فضاهای شهری معاصر در دل شهرهای امروزی به حساب می آیند که توجه صرف به خصوصیات فنی و عدم توجه به مولفه های کیفی آنها ، موجب شده ازمیزان اهمیت و جایگاهشان به عنوان فضاهای شهری موفق کاسته شود و استفاده کنندگان از فضا نتوانند نیازهای مدنظرخود را به راحتی و با آرامش برطرف نموده و نهایت رضایت مندی ، امکان ادراک فضا و برقراری تعاملات اجتماعی را داشته باشند. هدف از انجام این پژوهش، ارتقاء کیفیت کالبدی-عملکردی فضای پیرامونی ایستگاه متروی صادقیه، تشویق به حضور انسان درفضا از طریق بهبود شاخص های بصری - کالبدی و بهره وری یا بهره برداری بهینه از فعالیتهای فضاهای پیرامونی این ایستگاه می باشد. بدین منظور، ابتدا به مبانی نظری مرتبط با پژوهش در 3 بخش ساختار عملکردی و کالبدی ایستگاه های مترو ، ساختارفضای شهری(بافت پیرامون ایستگاه) و ساختار اجتماعی و انسانی (رفتاری-ادراکی) پرداخته شده است ، سپس با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی،وضعیت موجود فضای پیرامونی ایستگاه مورد مطالعه از طریق مشاهدات میدانی و تکمیل پرسش نامه توسط کاربران در 3 حوزه ی مذکور ، بررسی گردیده است. تحلیل یافته های حاصل از پرسشنامه با استفاده از برنامه ی spss ، روش میانگین وزنی ساده (تحلیل لیکرت) انجام شده و بر اساس نتایج حاصل از آن ، راهکارهای پیشنهادی برای ارتقاء کیفیت کالبدی-عملکردی محدوده ارایه گردیده است.

Keywords:

ارتقاء کیفیت کالبدی-عملکردی , فضاهای پیرامونی ایستگاههای مترو , پیاده مداری