الناقد بصیرنقد نظریه بینامتنیت و نسبت آن با سبک شناسی
Publish place: Fifth Literary Text Literature Conference A new look at stylistics, rhetoric, literary criticism
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 585
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MATNPAGOOHI05_012
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397
Abstract:
به استناد تحقیق (علم) و تجربه باید پذیرفت که انسان خالی الذهن با لوحی پاک از هرگونه علم و اطلاع قبلی پا به عرصه هستی می گذارد، اما به یمن حواس ظاهری و باطنی و عقل به نسبت شرایط و احوال محیط در زمانی ای بسا کوتاه و گاه مدت بیشتر، ذخیره فکری و زبانی خود را غنی می سازدصاحبان. نظریه بینامتنیت معتقدند هر متن ادبی که حاصل فکر و زبان هر گوینده یا هنرمند است به طور تفکیک ناپذیری با سایر متن ها مشارکت اجتناب ناپذیری دارد و هر متن تلاقی متن های بی شمار دیگر گذشته و حتی آینده است. این تحقیق در نظر دارد به شیوه تحلیل محتوا ضمن پاسخ گفتن به این سوال که آیا خود فرد در خلاقانه و ابداعی بودن متن جدید تاثیر ندارد و اگر موثر است، چرا و چگونه به نظر می رسد فرد از متونلیقب خود در قالب سنن و فرهنگ و ذخیره های زبانی متاثر می شود؛ اما در ارایه متن جدید با انسجام و تالیف نو خلاقیت و ابتکار او قابل تمیز از متون است و منجر به ایجاد سبک شخصی وی می گردد.
Authors
علی محمد پشت دار
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور