تاریخ تطور بلاغت و بدیع در زبان فارسی

نقد و بلاغت از عرصه های مهم ادبی به شمار می روند. رشد و گسترش ادبیات مرهون تاملات ادبا و اندیشمندان این حوزه است. وجود ادبیات فاخر در کشور ما حاکی از آثاری ارزشمند در این زمینه است. نقد بلاغی یا نقد فنی که مبتنی بر اصول زیبایی شناسی کلام است در تاریخ ادب فارسی، خودنمایی می کند. آثار به جامانده نشان می دهد که کتب بلاغی فارسی بعد از تدوین کتب بلاغت عربی شکل گرفته و منتقدان کوشیده اند تا شواهد شعری فارسی و نظرات خود را به آن بیفزایند. هدف از این مقاله بررسی کتب بلاغی و منشا پیدایش تقدو بلاغت در زبان فارسی است. برای رسیدن به این امکان تمامی آثار برجسته موجود به طور مستقیم بررسی شده و ویژگی های برجسته هر اثر و تاثیر آن بر آثار دیگر بیان شده است. بررسی سیر تطور بلاغت فارسی با اشاره ای به پیش از اسلام و با تاکید بر دوران اسلامی آغاز و تا دوران معاصر را در بر میگیرد. کیفیت این آثار متاثر از فضای فرهنگی و سیاسی زمان خود بوده و در دوران معاصر رویکردهای جدیدی دارد.

Keywords:

نقد , بلاغت , تاریخ ادبیات , فنون ادبی