مسیله اختیار و گستره آن با تاکید بر آراء امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی (ره)

اختیار و قلمرو آن به عنوان یکی از مباحث مهم کلامی همواره مورد توجه متکلمان مسلمان بوده است که به واسطه ان انسان اشرف مخلوقات معرفی گردیده، گاه مورد تکریم و گاه مورد نکوهش قرار گرفته است. به موجب اختیار است که همه چیز مسخر انسان واقع شده است. سوال اصلی این است که معنای اختیار و گستره آن با توجه به آراء کلامی و تفسیری امام خمینی و علامه طباطبایی چیست و چه نقش وکارکردهایی در افعال آدمی خواهد داشت هدف مقاله بر این است که با روش تحلیلی و کتابخانه ای، اختیار انسان را با رویکرد فلسفی و کلامی و از دیدگاه آن دو اندیشمند معاصر بررسی نماید. این دو بزگوار بر وجود اختیار در انسان تاکید ورزیده اند و وجود آن را در تمامی امور آدمی امری بدیهی دانسته و برای اثبات اختیار در افعال انسان و تبیین ماهیت آن، براهینی ذکر نموده اند. اسلام درصدد است تا آدمی با سرمایه اختیار خویش، یا در قلمرو ایمان و توحید بگذارد و یا اختیار خویش، مسیر سعادت و کمال را طی نماید. در این مقاله برخی از نظرات ویژه امام خمینی و علامه طباطبایی مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.

Keywords:

اختیار , عل اختیاری , امام خمینی , علامه طباطبایی , قوس صعود