چالشهای مدیریتی زنان در ایران: بررسی دانشگاه بین المللی امام خمینی بعنوان یک سازمان دولتی

یکی از مهم ترین معیارهای درجه توسعه یافتگی یک کشور، جایگاه و اعتباری است که زنان در آن کشور برخوردارند. زنان نه فقط نقش بسزایی در تحقق توسعه اجتماعی و سیاسی دارند. بلکه بعنوانیک نیروی فعال و سازنده می توانند بر سرعت فرایند توسعه اقتصادی و تسریع عدالت اجتماعی بیفزایند. از همین رو است که مشارکت زنان در ساختارهای سیاسی و ایفای نقشی همتراز با مردان در تصدی مشاغل سیاسی به یک ضرورت زمان حاضر تبدیل شده است و نیل به توسعه اجتماعی را به حل بهینه این موضوع موکول کرده است. این مقاله با مطالعه روند مشارکت فزاینده زنان ایران برای ورود به صحنه های مختلف اجتماعی و سیاسی تلاش می کند تا مووانع و مشکلات موجود در این فرایند و همچنین تفاوت ارزشی و اختلاف معیار ارزشیابی در برخورد میان زنان و مردان در تصدی مشاغل دولتی را تبیین نماید و نتیجه ارزشیابی شغلی آنان را در دانشگاه بین المللی امام خمینی بعنوان یک نمونه از دستگاههای دولتی به تصویر بکشاند. این مقاله تلاش می کند تا دریابد چرا با وجود حضور زنان تحصیل کرده دانشگاهی و برخوردار از شایستگی های لازم مندرج در ارزشیابی سالانه مدیران این دانشگاه، اینان هنوز نتوانسته اند بر سمتهای مدیریتی تکیه بزنند و در سطوح عالی تصمیم گیری آموزشی و اداری دانشگاه مشارکت فعال داشته باشند.

Keywords:

ایران , زنان , مدیریت , مشاغل دولتی , دانشگاه بین المللی امام خمینی