تبیین رابطه زیرساخت های شهری و جهانی شدن دولت محلی کلان شهری

برخورداری از تسهیلات و تجهیزات مناسب زیرساختی و خدماتی را می توان از پیش شرط های تحقق رشد و توسعه شهرها جهان توسعه یافته دانست. زیرساخت های شهری که از قوی ترین مظاهر و نمادهای فرهنگ مادی، یا بعد مادی ساختار شهری هستند، طیف گسترده ای از فرودگاه های بزرگ با عملکرد هاب هوایی، شبکه حمل و نقل پیشرفته، زیرساخت های پیشرفته اطلاعاتی ارتباطاتی (مخابرات، اینترنت)، مراکز فرهنگی و آموزشی با شهرت جهانی، زیرساخت های ورزشی حرفه ای تا اثر معماری با برند جهانی را شامل می شود. امروزه به مدد جهانی شدن و تغییر ساختار و عملکرد شهرها، مدیریت شهری یا همان دولت های محلی از اختیارات فراوانی در توسعه محلی با رویکرد فراملی برخوردار شده اند. ازاین رو برنامه ریزی توسعه شهری با تاکید بر زیرساخت های شهری مبتنی بر استانداردهای جهان شهری در راستای رقابت های مکانی و ارتقای منزلت شهری بیش از پیش در عملکردهای دولت های محلی متجلی می گردد. پژوهش حاضر از نوع نظری و با روش توصیفی تقلیلی انجام یافته است. هدف از انجام این پژوهش تبیین چارچوب نظری نقش زیرساخت های شهری در جهانی شدن کلان شهرها با عاملیت دولت محلی کلان شهری است. یافته های تحقق نشان می دهد نظر به نقش و اهمیت دولت های محلی در ایجاد زیرساخت های شهری جهانی و همچنین پیوند زیرساخت هایی از قبیل: فرودگاه های برزگ با عملکرد هاب هوایی، شبکه حمل و نقل پیشرفته، زیرساخت های پیشرفته اطلاعاتی ارتباطاتی (مخابرات، اینترنت)، مراکز فرهنگی و آموزشی با شهرت جهانی و آثار معماری با برند جهانی، با اقتصاد شهری و کسب منزلت شهری در فرایندهای جهانی، دولت های محلی کلان شهری با تغییرات اساسی در زیرساخت های شهری با مقیاس ملی و تلاش برای فراهم سازی زیرساخت های مذکور با استانداردهای جهانی می تواند ظرفیت های لازم بنیادینی را برای پیوند با شبکه شهرهای جهانی به دست آورند.

Keywords:

کلان شهر , دولت محلی , جهانی شدن , شهر جهانی