ارزیابی و انتخاب پروژه های توسعه ای ایمیدرو با استفاده از مدل ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و کارت امتیاز متوازن

در دهه گذشته، شروع عملیات اجرایی حجم زیادی از پروژه های توسعه ای در سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) که بعضا فاقد حداقل امکانات و زیرساخت های اصلی است، منجر به نیمه تمام ماندن پروژه های بسیاری شده است. محدودیت های بودجه، نیروی انسانی و زیرساخت های موجود باعث شده تا در این پژوهش به ارزیابی و اولویت بندی پروژه های توسعه ای ایمیدرو (برای شروع یا ادامه عملیات اجرایی) بپردازیم. به این منظور از مدل ترکیبی DEA-BSC استفاده می کنیم. در این مقاله، شاخص های ارزیابی پروژه های سازمان را در منظرهای مالی، مشتری و فرآیندها با نظر کارشناس، دسته بندی کرده و اهمیت نسبی منظرها را با دو رویکرد کارشناسی و مدیریتی وارد مدل نموده ایم. به عبارت دیگر، مدل DEA-BSC را یک بار با اعمال نظر کارشناسان و بار دیگر با نظر مدیریت آن سازمان، مورد استفاده قرار داده ایم. بر اساس نتایج حاصل، تفاوت چندانی میان سبد حاصل از مدل DEA-BSC با نظر کارشناسی و مدیریت وجود نداشته و توازن سبدها حداقل 95 ٪ است. اما سبد حاصل از مدل با سبد تشکیل شده از روش فعلی سازمان که مبتنی بر وزندهی با نظر خبرگان است، تفاوت قابل توجهی دارد. این در حالی است که استفاده از وزن های ثابت و از پیش تعیین شده می تواند باعث انحراف در نتایج شده و در نتیجه رتبه بندی فعلی سازمان چندان قابل اعتماد نیست. در بخش نتایج به بحث و بررسی سبد حاصل از روش های مختلف مورد اشاره پرداخته ایم