بررسی و مقایسه تحمل به شوری برخی گیاهان دارویی

گسترش روز افزون جمعیت و منابع محدود آبی، ضرورت بهره گیری از آب های نامتعارف و شور در کشاورزی را بیش از پیش نمایان ساخته است. کشت گیاهان متحمل به شوری ضرورتی اساسی برای دستیابی به عملکرد قابل قبول اقتصادی می باشد. گیاهان دارویی با ارزش افزوده بالای اقتصادی می توانند جایگزین مناسبی برای کشت در اراضی شور باشند و به افزایش تنوع زیستی اراضی تحت تنش نیز کمک نمایند. مطالعات اندکی در زمینه اثر تنش شوری بر خصوصیات کمی و کیفی گیاهان دارویی انجام شده است، لکن نتایج بررسی ها نشان می دهد پتانسیل خوبی در زمینه معرفی گیاهان دارویی متحمل به شوری وجود دارد. در این پژوهش با استفاده از منابع داخلی و خارجی معتبر، تحمل به شوری 20 گیاه دارویی بررسی و مقایسه شد. در بین گیاهان مورد بررسی در این تحقیق گیاهان دارویی ماری تیغال، روناس، گلرنگ، زعفران، بابونه، گوار، زنیان و اسفرزه تحمل خوبی به شوری از خود نشان دادند و می توانند به عنوان کشت جایگزین در اراضی شور توصیه شوند، لکن همچنان مطالعه بیشتر در زمینه پاسخ گیاهان دارویی به تنش شوری، به منظور ارایه راهکارهای عملی کشت این گیاهان در اراضی شور کاملا ضروری می باشد.

Keywords:

شورورزی , متابولیت ثانویه , گیاهان اندمیک