رابطه بین آمادگی الکترونیکی و میزان موفقیت آموزش الکترونیکی در سازمان فنی و حرفه ای کشور

پژوهش حاضر با بررسی رابطه بین آمادگی الکترونیکی و میزان موفقیت آموزش الکترونیکی در سازمان فنی و حرفهای کشور، طرح ریزی و انجام شد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بوده و روش جمعآوری دادهها به صورت کتابخانه ای و میدانی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان سازمان فنی و حرفه ای کشور به تعداد 13720 نفر میباشند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای و جدول مورگان 384 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بالاتر از 0,7 به دست آمد و مورد تایید قرار گرفت. همچنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تایید خبرگان رسید. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری) و نرم افزارهای آماری Lisrel 8.8 و Spss-v22 بود. یافته ها نشان داد بین مولفه های آمادگی الکترونیک (استفاده از شبکه، زیرساخت مناسب، اقتصاد شبکه ای، تعامل با شرکای زنجیره ی ارزش، آموزش، منابع انسانی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، حمایت های قانونی و مالی، عوامل اجتماعی) و موفقیت در آموزش الکترونیک رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

Keywords:

آمادگی الکترونیک , آموزش الکترونیکی فناوری اطلاعات و ارتباطات , فنی و حرفه ای