مقایسه عملکرد عضلات ناحیه ثبات مرکزی حین راه رفتن مردان آندومورف و مزومورف

مقدمه و هدف: با توجه به اینکه ویژگی های بدنی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، عملکرد عضلات ناحیه ثبات مرکزی نیز می تواند تحت تاثیر ویژگی های فیزیکی بدن قرار گیرد. از این رو، هدف از انجام این پژوهش مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ناحیه ثبات مرکزی حین راه رفتن مردان آندومورف و مزومورف بود. روش شناسی: 20 دانشجوی 20 تا 30 ساله مرد از درون جامعه آماری انتخاب و به صورت هدفمند در دو گروه آندومورف با میانگین و انحراف استاندارد 5 / 2±1 / 26 سال و 6 / 4 ± 5/185 سانتی متر و 6 / 1 ± 8 / 99 کیلوگرم و مزومورف با میانگین و انحراف استاندارد 7 / 2 ± 3 / 26 سال و 3 / 8 ± 8 / 179 سانتیمتر و 2 / 8 ± 2 / 84 کیلوگرم قرار داده شدند. عملکرد عضلات راست شکمی، مورب داخلی، مورب خارجی، چندسر و طویل پشتی با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی در حین راه رفتن ثبت شد. از میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف اطلاعات و از آمار استنباطی تی مستقل برای مقایسه بین دو گروه در سطح معنی داری 05 / 0 ≥ p استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی دار در میزان فعالیت الکتریکی عضلات چندسر و طویل پشتی وجود دارد، اما این تفاوت معنی دار در مدت زمان فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ناحیه ثبات مرکزی در دو تیپ بدنی حین راه رفتن مشاهده نشد. همچنین در هر دو متغیر مورد بررسی میانگین فعالیت الکتریکی برای تیپ بدنی آندومورف بیشتر بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق تیپ بدنی بر عملکرد عضلات منتخب ناحیه ثبات مرکزی حین راه رفتن اثر گذار است. از این رو، الگوی عملکرد عضلات منتخب ناحیه ثبات مرکزی یک مرد آندومورف و مزومورف در حین راه رفتن متفاوت است.

Keywords:

ناحیه ثبات مرکزی , تیپ بدنی , عملکرد عضلات و راه رفتن