تاثیر تمرین هوازی و مکمل دارچین بر پروستاگلاندین های F2α و E2 در دختران 16 تا 18 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه شهر اهواز

دیسمنوره اولیه یا قاعدگی دردناک در غیاب بیماری های مشخص لگنی، یکی از شایع ترین شکایات در طب زنان می باشد. در این مطالعه 60 دختر 16-18 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه به روش خوشه ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به چهار گروه: کنترل (15نفر)، تمرین (15نفر)، مکمل دارچین (15نفر)، تمرین دارچین (15نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل 8 هفته و 3 جلسه در هفته به مدت 20 - 70 دقیقه و با شدت 75 درصد حداکثر ضربان قلب بود. روزانه 5 عدد کپسول گیاهی حاوی 420 میلی گرم پودر دارچین، طی سه روز اول قاعدگی تجویز گردید. میزان پروستاگلاندین های F2α و E2 به روش الایزا سنجیده شدند. تجزیه و تحلیلداده ها با استفاده از آزمون های کولموگرف اسمیرنوف، و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و تست تعقیبی توکی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان دادند نه میزان پروستاگلاندین F2α در گروه های تمرین (p=0/02)، دارچین (p=0/000) و گروه تمرین دارچین (p=0/000) نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشته است. همچنین میزان پروستاگلاندین E2 در گروه های دارچین (p=0/04) و گروه تمرین دارچین (p=0/000) نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشته است اما این کاهش در گروه تمرین (p=0/59) معنی دار نبود. براساس این یافته ها استنباط می شود نه ترنیب تمرین هوازی با مکمل دارچین باعث کاهش معنادار میزان پروستاگلاندین های F2α و E2 در دختران 16 تا 18 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه می شود.

Keywords:

تمرین هوازی , دارچین , دیسمنوره اولیه , پروستاگلاندین F2α , پروستاگلاندین E2