بررسی کاربرد نانوفناوری در باتری های لیتیمی و الکتروسینتیکی-مکانیکی

استفاده از فناوری نانو در بافت الکترود کاتد و جداسازهای پلی اکریلونیتریل غیربافتی با کاهش اندازه ذرات باتری باعث افزایش سطح تماس بین الکترودها و الکترولیت می شود؛ همچنین این جداسازها با خاصیت ترشوندگی بالا میتوانند تاثیر الکترولیت و توزیع راحت تر الکترولیت درون سل را بهبود بخشند. به علاوه، نقش اساسی در کاهش مقاومت درون باتری ایفا میکنند. در باتری های الکتروسینتیکی-مکانیکی از غشای آلومینا با حفرات 20 و 200 نانومتری و از غشای 20 نانومتری با پوشش آمینوسیلان استفاده شده است. با بررسی پتانسیل جریانی سه نوع غشای مذکور تحت دبی جریانی برابر و با غلظت های متفاوت الکترولیت پتاسیم کلرید، مشخص شد برای بهبود این نوع از باتریها و رسیدن به بازده 0,77 درصد میتوان از غشای آلومینای 200 نانومتری استفاده کرد. به علاوه، برای دستیابی به انرژی خروجی 18 میکرووات بهتر است از غشای 20 نانومتری استفاده شود.

Keywords:

باتری های لیتیمی , پلی اکریلونیتریل , باتری الکتروسینتیکی-مکانیکی , آلومینا , آمینوسیلان , پتاسیم کلرید