ارزیابی نقش بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در توسعه پایدار با رویکرد مشارکتی (نمونه موردی: شهر ایرانشهر)

بافت های فرسوده شهری ازجمله مهمترین معضلاتی هستند که گریبان گیر شهرها شده اند. این بافتها به طور عمده بخش هایی از شهر هستند که از چرخه تکاملی حیات آن جدا گشته و به شکل کانون مشکلات و نارسایی ها درآمده اند. سودمندی از رویکرد مشارکت جویانه در پروژههای بهسازی و نوسازی، امری انکارناپذیر است و مشارکت مردم در تحقق پذیری این طرحها موثر است. بافت های فرسوده شهری از ظرفیت و قابلیتهای نهان بسیاری برخوردارند که اگر به فعلیت برسند میتوانند در فرایند توسعه شهر بهعنوان نیروی محرک استفاده شوند. نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده از اهداف اصلی در توسعه شهر میباشند. با توجه به اینکه نوسازی و بهسازی شهرها در جهت ارتقای کیفیت زندگی صورت میگیرد لازم است کلیه ابعاد کالبدی، اقتصادی، فرهنگی-اجتماعی و زیست محیطی شهر مدنظر قرارگرفته شود و ازآنجاکه مردم، استفاده کنندگان و ذینفعان اصلی طرحهای شهری هستند، توجه به خواست و نیازهای آنها در طرحهای شهری اهمیت به سزایی دارد. این پژوهش باهدف ارزیابی نقش بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهر ایرانشهر در توسعه پایدار شهری تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی میباشد و شاخص ها با توجه به اطلاعات پرسشنامه در مدل AHPFUZZY، وزن دهی شده اند. همچنین پرسشنامه دیگری برای شهروندانی که ساکن بافت فرسوده شهر هستند نیز تنظیم شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده به ویژه در شاخص های اقتصادی و اجتماعی تاثیر بسزایی دارد.

Keywords:

بافت فرسوده , بهسازی و نوسازی , مشارکت , توسعه پایدار , ایرانشهر