بررسی عملکرد لرزه ای سازه های فولادی با سیستم های باربر جانبی متفاوت و طراحی شده بر اساس روش ضرایب بار و مقاومت

هرچند آیین نامه های طراحی معمول، نظیر استاندارد 2800 ایران، تحلیل الاستیک خطی را برای پیشگویی پاسخ سازه ای و برآورد نیازهای لرزه ای کافی می دانند، اما از آنجا که رفتار واقعی بیشتر سازه ها تحت زلزله طرح به صورت غیر خطی می باشد، لذا تحلیل های خطی غیردقیق و ناکافی بنظر می رسند. در دستور العمل های جدید که بر پایه طراحی براساس عملکرد قرار دارند مانند FEMA 356 ، و دستور العمل بهسازی لرزه ای ایران ( نشریه 360)، روش های تحلیل غیرخطی جایگاه خاصی را یافته اند بطوری که با محدود کردن شرایط بکارگیری روش های تحلیل خطی عملا طراحان را به سمت استفاده از تحلیل های غیر خطی سوق می دهند. بر این اساس با توجه به اینکه استاندارد 2800 ایران و دستورالعمل بهسازی لرزه ای در بارگذاری، روش تحلیل و همچنین نحوه کنترل اعضاء و معیارهای پذیرش آنها با یکدیگر متفاوت می باشند بنابراین ارزیابی لرزه ای ساختمان های طرح شده بر اساس استاندارد 2800 با استفاده از دستورالعمل بهسازی لرزه ای می تواند مفید باشد. بدین منظور شش ساختمان فولادی با سیستم های باربر جانبی قاب خمشی فولادی ویژه و سیستم دوگانه ( قاب خمشی فولادی ویژه + مهاربندی همگرای ویژه فولادی ) با تعداد طبقات 5 ، 10 و 15 انتخاب شده و براساس ویرایش چهارم استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران تحلیل و طراحی گردیدند و سپس مطابق ضوابط دستور العمل بهسازی، عملکرد آنها با استفاده از روش استاتیکی غیرخطی مورد ارزیابی و میزان ضعف هریک از المان های سازه ای مورد بررسی قرار گرفت.

Keywords:

ارزیابی لرزه ای , تحلیل استاتیکی غیرخطی , استاندارد 2800 , نشریه 360 , ساختمان فولادی , قااب خمشی ویژه فولادی , سیستم دوگانه