تعامل و انواع آن در یادگیری الکترونیکی
Publish place: 11th International Conference On Psychology& Sociology
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,689
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAFCON11_051
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397
Abstract:
هدف این پژوهش، بررسی انواع تعامل در محیط های یادگیری الکترونیکی می باشد ؛یادگیری الکترونیکی،یک محیط یادگیری مجازی است که در آن تعامل یادگیرنده با مواد، سایر یادگیرندگان یا مربیان با واسطه فناوری های اطلاعات و ارتباطات انجام می گیرد. اگر در یادگیری مورد نظر انتظار می رود فراگیران بهسطحی فراتر از دریافت دانش دست یابند، باید تجربیات یادگیرنده را درگیر نموده و برای او فرصت هایتعامل با اطلاعات و با دیگران از جمله یادگیرندگان دیگر و معلم، فراهم گردد؛ به طورکلی؛ رشد سریع وروز افزون فناوری اطلاعات و ارتباطات، منجر به دگرگونی عرصه های مختلف زندگی بشر، از جمله نظام هایآموزشی، گردیده است. با مطرح شدن یادگیری الکترونیکی، به عنوان نمودی از نفوذ فناوری اطلاعات وارتباطات به حوزه فرآیند یاددهی- یادگیری، مفهوم تعامل در فرآیند آموزش و یادگیری نیز دچار تحولات گسترده ای شده است. تعامل امر دوسویه ای است که حداقل به دو شیء و به دو عمل نیاز دارد. تعامل زمانیاتفاق می افتد که این اشیاء و وقایع به صورت متقابل یکدیگر را تحت تاثیر قرار دهند. ویژگی اصلی و اساسییادگیری الکترونیکی، علاوه بر دسترسی آسان به اطلاعات، ویژگی ارتباطی و تعاملی آن است که از نقطه نظرفلسفی مبتنی بر دیدگاه ساختن گرایانه و مشارکتی است. محیط های یادگیری ساختن گرا، به گونه ایسازماندهی می شوند که فرصت کافی برای یادگیرندگان برای تعامل با همکلاسی ها، معلمان و سایر عواملآموزشی فراهم آید. بدون برقراری تعامل، نه تنها یادگیرندگان انگیزه ای برای ادامه دوره در خود نمی بینندبلکه یادگیری نیز به وقوع نمی پیوندد. اما بحث تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی، بسیار پیچیده تر ازآموزش سنتی است. همین نکته کافی است تا متخصصان آموزش را وادارد تا بیشتر از پیش به مساله تعاملدر این محیط بیندیشند. در مقاله حاضر تعاریف یادگیری الکترونیکی و تعامل، نقش تعامل در یادگیریالکترونیکی و انواع تعامل در محیط آموزش الکترونیکی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
Keywords:
Authors
مهدی محمودی
استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
نصرت جعفری
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور