اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر اضطراب اجتماعی و سازگاری زناشویی زوجین شاغل

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر اضطراب اجتماعی و سازگاری زوجین شاغلبود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش ازکلیه زوجین شاغل شهر کرمان در سال 1396 تشکیل شده است که از بین آنها با استفاده از روشنمونه گیری تصادفی، 20 زوج که شامل 40 نفر بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش وکنترل (هر گروه 20 نفر: 10 زوج) جایگزین شدند. به گروه آزمایش، 12 جلسه آموزش مهارت های ارتباطی(2 جلسه هفتگی به مدت 90 دقیقه) داده شد و گروه کنترل آموزشی بی ارتباط دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هراس اجتماعی کانور و همکاران (2000) و سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)استفاده شد. داده ها از طریق آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد کهفرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر اضطراب اجتماعی و سازگاری زناشوییزوجین شاغل مورد تایید قرار گرفته است (P<0/01) و زوجین گروه آزمایش نسبت به زوجین گروه کنترلدر پس آزمون به طور معناداری، کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش سازگاری زناشویی داشتند. پس می تواننتیجه گرفت که آموزش مهارت های ارتباطی بر اضطراب اجتماعی و سازگاری زناشویی زوجین شاغل موثراست و به عنوان یکی از روش های آموزشی روان شناختی توسط مشاوران در ادارات و ارگان های دولتی وخصوصی می تواند استفاده شود.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , اضطراب اجتماعی , سازگاری زناشویی , زوجین شاغل