بررسی رابطه بین نشاط معنوی با رضامندی زوجیت در زنان دانشجوی متاهل ساکن تهران

هدف از این پژوهش شناسایی رابطه بین نشاط معنوی با رضامندی زوجیت در زنان متاهل بود. طرحاین پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان دانشجوی متاهل ساکن تهران کهحداقل 3 سال از مدت ازدواجشان گذشته بودند که 150 نفر آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفیخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه های رضامندی زوجیت افروز(1395) و نشاط معنوی افروز (1389) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بین رضامندی زوجیت و نشاط معنوی ، همبستگی معنا داری وجود دارد . با توجه به این یافته ها می توان نشاط معنوی را به عنوان عواملمهمی در رضامندی زوجیت محسوب نمود و از آن در ارتقای کیفیت زندگی زوجین استفاده کرد.

Keywords:

نشاط معنوی , رضامندی زوجیت , زنان متاهل