شناسایی عوامل بازدارنده ی اجرای روشهای آبیاری تحت فشار (مورد مطالعه: شهرستان زنجان)

گسترش سیستم های آبیاری تحت فشار، به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت بهینه ی منابع آب، در اولویت برنامه های توسعه ایکشور می باشد. علیرغم اینکه در سالهای اخیر تاکید زیادی بر این امر مهم میشود لیکن هنوز بخش عمده ای از کشاورزاننسبت به کاربرد آن اقدامی نکرده اند. هدف از این تحقیق، شناسایی و اولویت بندی عوامل بازدارنده ی کاربرد و اجرای سیستم-های آبیاری تحت فشار بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بود که جهت تعیین روایی آن، از دیدگاه اعضای هییت علمیدانشگاه زنجان و کارشناسان مرتبط با موضوع در سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان استفاده شد. برای تعیین پایایی آن ازضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 89 / 0 به دست آمد. جامعه ی آماری تحقیق شامل آن دسته از کشاورزانشهرستان زنجان بود که یا آبیاری تحت فشار را اجرا کرده اند و یا پس از تشکیل پرونده از اجرای آن منصرف شده اند(383 = N). از میان آنان نمونه 80 نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. طبق نتایج به دست آمده مشکلات دریافت وام از بانکها ، عدم پرداخت کامل خسارت به محصولات کشاورزی توسط بیمه و عدم پرداخت به موقعخسارت بیمه به محصولات کشاورزی بیمه شده به عنوان سه اولویت اول از موانع و مشکلات پیش روی کشاورزان برایپذیرش و اجرای آبیاری تحت فشار مطرح هستند. در نتیجه از نظر کشاورزان مهمترین دلیل عدم پذیرش و اجرای سیستم هاینوین آبیاری به مشکلات مالی آنان بر می گردد.

Keywords:

مدیریت منابع آب , توسعه ی کشاورزی , آبیاری تحت فشار , کشاورزان