تاب آوری روانی_اجتماعی زنان سرپرست خانوار(نمونه موردی:کمیته امدادامام خمینی(ره)استان تهران)

توانمندسازی زنان و نقش تعیین کننده آن در جامعه از جمله موضوعاتی است که در حال حاضر از نظر تیوری و کاربرد به آن توجه میشود و هدف از این پژوهش رابطه گروه درمانی تیوری انتخاب برتوانمندسازی زنان سرپرست خانواده وتاثیرآن برمنبع کنترل وتاب آوری می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی توانمند سازی روانی_ اجتماعی مبتنی بر تیوری انتخاب بر منبع کنترل و تاب آوری زنان سرپرست خانوار میباشد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه باگروه کنترل و جامعه آماری شامل زنان سرپرست خانوارتحت حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) استان تهران با دامنه سنی 40-30 سال میباشد. تعداد 30 نفر از آنان با روش نمونه گیری در دسترس، به صورت کاملا تصادفی دردو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند.گردآوری دادهها از مقیاس تاب آوری کانر_ دیویدسون و مقیاس منبع کنترل بیرونی _درونی راتر انجام شدکه حاصل 8 جلسه مداخله فردی در فرایند درمان، بین دوگروه آزمایش و کنترل، میانگین نمرات کل منبع کنترل و تاب آوری در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت، منبع کنترل آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با منبع کنترل آزمودنی های گروه کنترل، در مرحله پس آزمون به گونه ای معنادار درونی تر و همچنین تاب آوری آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با تاب آوری آزمودنیهای گروه کنترل، در مرحله پس آزمون به گونه ای معنادار افزایش پیدا کرد. در نتیجه توانمند سازی روانی_اجتماعی مبتنی بر نظریه انتخاب موجب درونی شدن منبع کنترل و افزایش تاب آوری زنان سرپرست خانوار گردید.

Keywords:

زنان سرپرست خانوار , توانمندسازی , منبع کنترل , تیوری انتخاب , تاب آوری