بررسی ضوابط آیین نامه ای در مورد نسبت عمق به دهانه پلها و ارزیابی تاثیر طول و تعداد دهانه های پلهای فولادی بر وزن روسازه ی آنها

در عصر حاضر توسعه حمل ونقل به عنوان زیربنای توسعه ی پایدار کشورها معرفی میشود. با گسترش صنعت ساخت وساز و پیشرفت صنعت حمل ونقل پلها سهم عمدهای در پیشرفت کشورها ایفا مینمایند و با توجه به منابع محدود مالی و بودجه های عمرانی در کشورهای درحالتوسعه باید با دقت کامل مهندسی طراحی شوند. در تعیین طول دهانه پلها و نسبت عمق روسازه به دهانه، آیین نامه ها ضوابط خاصی در نظر گرفته اند. ازآنجاکه بهینه بودن یک طرح به اقتصادی بودن آن برمیگردد و در پلهای فولادی، وزن روسازه عامل تعیین کننده ی هزینه کل پل میباشد، تعیین رابطه ی حاکم بین طول دهانه و به تبع آن تعداد آنها در وزن روسازه پل های فلزی میتواند در دستیابی به یک طرح بهینه مفید و راهگشا باشد. در این تحقیق ضمن بررسی ضوابط آیین نامه های طراحی پلهای فولادی ایران و طراحی پل آشتو، وزن روسازه ی پلهای فولادی با عرض یکسان در دهانه های مختلف موردبررسی قرارگرفته است. همچنین مطالعات پارامتری روی رابطهی خیز بیشینه با ارتفاع مقطع و نیز وزن روسازه صورت گرفته است. به همین منظور مدلهای عددی متعددی طراحی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی این است که وزن روسازه با طول دهانه و ارتفاع مقطع رابطهی خطی مستقیم دارد؛ بنابراین انتخاب تعداد و طول دهانه های یک پل فولادی باید با دقت و حساسیت بالایی تعیین شود..

Keywords:

پل های فولادی , دهانه پل , تغییر شکل , نسبت دهانه به عمق , وزن روسازه