روابط چندگانه بین استرس شغلی، هوش هیجانی و مدیریت دانش با کیفیت آموزش در بین مدرسان آموزشگاه های زبان شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین روابط چندگانه بین استرس شغلی، هوش هیجانی و مدیریت دانش با کیفیت آموزش در بین مدرسان آموزشگاه های زبان شهر اصفهان به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدرسان زبان شهر اصفهان به تعداد 345 نفر در سال 96 بود که تعداد 210 نفر با استفاده از فرمول تاباخنیک و فیدل به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات چهار پرسشنامه های کیفیت آموزش تدریس رحیمی (1389) با 15 گویه براساس مقیاس 5 درجهای لیکرت، استرس شغلی کاهن و همکاران (1964) با 15 گویه براساس مقیاس 6 درجه ای لیکرت، هوش هیجانی شات (1998) با 33 گویه براساس مقیاس 5 درجهای لیکرت و مدیریت دانش محیالدین و آزیروانی 2007 با 26 گویه نیز براساس مقیاس 5 درجهای لیکرت نمرهگذاری شده بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل رگرسیون و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های بدست آمده نشان داد میان استرس شغلی و هوش هیجانی ارتباط معناداری وجود ندارد اما میان مدیریت دانش و کیفیت آموزشی ارتباط معناداری وجود دارد و مقادیر تبیین روابط11/3٪ بوده که با دادههای پژوهش برازش مناسبی داشته و قابل تایید میباشد. همچنین بین متغیرهای استرس شغلی، هوش هیجانی، مدیریت دانش و کیفیت آموزشی مدرسان زبان با توجه به متغیرهای جمعیتشناختی (جنس، سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و سابقه تدریس) تفاوت معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

کیفیت آموزشی , آموزشگاه های زبان , مدرسان زبان , استرس شغلی , هوش هیجانی , مدیریت دانش