بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و منبع کنترل نوجوانان

در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر سلامت روان و منبع کنترل که به شیوه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون- با گروه کنترل انجام گردید، چنین فرض شد که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش یا بهبود سلامت روان و درونیتر شدن منبع کنترل در نوجوانان می شود. به همین منظور از بین 276 دانش آموز پسر مقطع متوسطه اول، 30 دانش آموز که بالاترین نمرات را از پیش آزمون پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه منبع کنترل به دست آوردند، انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم گردیدند که هر گروه شامل 15 دانش آموز بود. پس از اجرای پیش آزمون در گروه آزمایشی و کنترل، گروه آزمایشی آموزش مهارت های زندگی را در هشت جلسه دو ساعته دو بار در هفته دریافت نمود. پس از یک ماه، پس آزمون (پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه منبع کنترل) در دو گروه آزمایشی و کنترل اجرا گردید. پس از نمره گذاری، تفاوت میانگین بین دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون t دو گروه مستقل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین میانگین دو گروه در پرسشنامه سلامت عمومی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه پژوهش تایید گردید. بنابراین، آموزش مهارتهای زندگی میتواند سلامت روان را افزایش دهد یا بهبود بخشد. همچنین نتایج نشان می دهد که تفاوت بین میانگین های دو گروه در کلیه مقیاسه ای پرسشنامه سلامت عمومی به جز مقیاس Cنارسا کنش وری اجتماعی کاملا معنادار است. نکته دیگر اینکه بیشترین میزان کاهش در نمرات مقیاس D (نشانگان افسردگی) پرسشنامه مذکور میباشد. بنابراین میتوان گفت که آموزش مهارت های زندگی بیشترین تاثیر را بر کاهش میزان افسردگی آزمودنی ها داشته است. اما در مورد میانگین دو گروه در پرسشنامه منبع کنترل، علیرغم کاهش اندک در نمرات تفاوت معناداری وجود ندارد. در کل میتوان گفت، با توجه به کاهش اندک نمرات، آموزش مهارت های زندگی تا حدودی بر درونیتر شدن منبع کنترل در گروه آزمایشی موثر بوده است.

بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و منبع کنترل نوجوانان Keywords:

مهارتهای زندگی , سلامت روان , منبع کنترل , نوجوان