سطح بندی میزان برخورداری دهستان های شهرستان سروآباد به لحاظ شاخص توسعه انسانی با استفاده از مدل HDI و مدل رتبه -اندازه

نخستین گام درارزیابی نا برابری های فضایی روستایی شناخت ،دقیق ادبیات این حوزه و تبع آن،تبیین و تحلیل شاخص های توسعه پایدار روستایی است. این پژوهش از لحاظ نوع تحقیق ماهیت کاربردی، از لحاظ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد، لحاظ شیوه جمع آوری اسنادی- کتابخانه ای، که در این تحقیق بر اساس امارنامه و فرهنگ آبادی های موجود 1390 در این راستا پژوهش حاضر به بررسی و سنجش شاخص های توسعه انسانی در دهستان های شهرستان سروآباد واقع در استان کردستان، بر اساس دو مدل رتبه- اندازه بر اساس (وضعیت طرح هادی ازلحاظ اجرا، مراکز خرید مایحتاج، آموزشی، فرهنگی و ورزشی- مذهبی- سیاسی و اداری- برق، گاز و آب- بهداشتی و درمانی- بازرگانی و خدمات- مخابرات و ارتباطات) و مدل شاخص توسعه انسانی (HDI)، بر اساس شاخص های (آموزشی، فرهنگی و ورزشی- سیاسی، اداری، برق- آب و گاز- بهداشتی و درمانی) می پردازد. بر اساس مدل رتبه- اندازه بین توزیع خدمات و جمعیت در شهرستان همبستگی وجود ندارد که در این بین دهستان ها، دهستان ژیریژه بیشترین اختلاف را دارا می باشد، بر اساس مدل (HDI) هر چه حاصل به دست آمده به یک نزدیک تر باشد نشان بر توسعه یافتگی مناطق و هرچه اختلاف زیادی داشته باشد نشان بر توسعه نیافتگی می باشد. دهستان ژریژه و دهستان توسعه یافته، دهستان های اورامان، شالیار، بیساران و پایگلان نیمه توسعه یافته، و دهستان های دزلی و زراب محروم می باشد.

Keywords:

توسعه یافتگی , شهرستان سروآباد , مدل رتبه –اندازه , شاخص توسعه انسانی