ارزیابی میزان رضایتمندی کودکان 14-7 سال از شاخص های فضاهای شهری دوستدار کودک (نمونه موردی: منطقه 8 شهر تهران)

کودکان نقش مهمی در سکمت جامعه و نسل آینده دارند. توجه به مسایل و مشکلات آنها و برطرف کردن نیازهای کمی وکیفی شان یکی از ضرورت های مهم در هر کشور می باشد. کودکان دارای چشمانی تیز بین هستند. محیط بر آنها تاثیربسیاری می گذارد. تلاش برای فراهم کردن یک محیط کودکانه (شهر دوستدار کودک) یک ضرورت مهم به حساب می آید کهدر این میان فضاهای شهری به عنوان بستر رفتاری و فعالیتی کودکان نقش مهمی در شکل گیری شخصیتی آنها دارد. هدفاساسی این پژوهش بررسی میان رضایتمندی 14-7 سال از فضاهای شهری موجود در منطقه 8 کلانشهر تهران می باشد لذا مطالعات این پژوهش در دو بخش مطالعات اسنادی کتابخانه ای در راستای جمع آوری مبانی نظری و مطالعات میدانی شاملمشاهده، عکسبرداری ، فیش برداری، پرسشنامه و... انجام گردیده است. ضمن اینکه تلاش می گردد تا برخی تجارب موفق درزمینه ایجاد فضاهای شهری متناسب با کودکان مورد بررسی قرار گیرد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با استفاده ازروش تحلیل یکپارچه تاپسیس با استفاده از ابزار پرسشنامه در قالب طیف 5 تایی لیکرت انجام شده است. یافته های پژوهشنشان می دهد که اولا میزان رضایتمندی از شاخص های شهر دوستدار کودک در فضاهای شهری منطقه 8 کلانشهر تهران کمتراز حد متوسط می باشد؛ دوم اینکه متغیرهایی مانند رنگ آمیزی فضاها و تنوع آن، دسترسی به خدمات، وجود فضاهای بازی،ایمنی و احساس امنیت، احساس شادی، مشارکت، فضاهای تفریحی و ورزشی و در نهایت امکان فعالیت شبانه نقش تعیینکننده ای در میان رضایتمندی کودکان از فضاهای شهری دارند.

Keywords:

رضایتمندی , کودک , فضای شهری , شهر دوستدار کوده , منطقه 8 تهران