امروزه مفهوم توسعه پایدار به عنوان شعار تفکر جهانی و شاخص مقایسه در میدان رقابت جهانی میان صنایع مختلف مطرح است. بدین معنی که رشد اقتصادی صنایع و رسیدن به حاشیه سود در کنار توجه به سلامت نیروی انسانی و محیط زیست حائز اهمیت است. از این روست که آنچه که بقاء و موفقیت سازمانها و شرکتها را در دراز مدت تضمین می کند، تنها داشتن نگرش پیشگیرانه و نظام مند نسبت به موضوع توسعه پایدار است. از نگاهی نوین، هسته مرکزی توسعه پایدار را
سیستم مدیریت HSE تشکیل می دهد. در این سیستم، سه مقوله مدیریتی بهداشت، ایمنی و محیط زیست در هم ادغام شده و به صورت یکپارچه راهبری، کنترل و مدیریت خواهند شد. موضوع اجرائی نمودن
سیستم مدیریت HSE با اینکه چند سالی است که در کشور ما مطرح است ولی به علت وجود پاره ای مسائل و مشکلات در مسیر راه استقرار سیستم مدیریت HSE، آنچنان که باید و شاید استقرار نیافته است. نظام مدیریت HSE مانند هر سیستم دیگری متشکل از یک سری عناصر اساسی و کلیدی است. شناخت دقیق این عناصر و درک کامل از نحوه تعامل این عناصر با یکدیگر در شکل گیری سیستم مدیریت HSE، فاکتور اصلی و تعیین کننده در موفقیت آن است. در این مقاله سعی شده است که با رویکردی دگرگونه به سیستم مدیریت HSE، به جستجوی فرصتهایی برای تغییر مسیر و ارتقاء کیفیت عوامل اثرگذار در اجرا و استقرار پرداخته و چالشهای فراروی استقرار
سیستم مدیریت HSE را به تصویر کشد.