معماری اکوتک از تئوری تا عمل

طراحی پایدار در عرصه معماری و شهرسازی یک سبک جدید همانند مدرنیزم یا دیکانستراکشن نیست؛ بلکه یک روش در تفکر طراحی است که اساس آن هماهنگی با طبیعت است. این روش تفکر از قرن ها پیش وجود داشته است؛ برای مثال اسکیموها خانه های خود را از بوم آوردترین مصالح یعنی یخ و برف به شکلی که بیشترین بهره وری حرارتی را دارد (نیمکر ه)برای غلبه بر اقلیم سخت قطب می سازند. اما با هجوم تکنولوژی و گسترش مدرنیسم این شیو ه ها از یاد رفتند.اصطلاح"پایداری" برای نخستین بار در سال 1986 توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان (رویارویی با نیازهای عصرحاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله با نیازهایشان)، به ویژه پس از مسئله بحران انرژی ، مطرح شد وهرروز بر ابعاد و دامنه آن افزوده می شود تا استراتژی های مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد.در این جهان، معماران نیزهمسو با سایر دست اندرکاران در پی یافتن راهکارهای جدیدی برای تأمین زندگی مطلوب انسان بوده اند. بدیهی است که زندگی، کار، تفریح، استراحت و ... فعالیت هایی می باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص برآغاز نموده اند که « معماری پایدار » عهده معماران می باشد. کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری، مبحثی به ناممهترین سرفصل های آن با عنوان "معماری اکو تک"یا "معماری سبز" ایجاد میگردد. کاربرد تکنولوژی پیچیده وکم توجهی به مسائل محیطی درطراحی و احداث فضاهای معماری و شهری چندان دوام نیاورد و موضوع هماهنگ سازی فضای معماری با محیط طبیعی مورد توجه قرارگرفت و معماری اکوتک به تدریج جایگزین معماری های تک گردید .ای ن پژوهش به روش به عنوان یکی از شاخه های معماری پایدار با این نگرش که « اکوتک » مطالعات کتابخانه ای به بررسی مفاهیم و مبانی معماری ساختمان جزئی کوچک از طبیعت پیرامونی است پرداخته و در ادامه به معرفی چند اثر برجسته در ای ن خصوص از جمله ساختمان هرست، گنبد رایشتاک و ... اشاره می نماید.

معماری اکوتک از تئوری تا عمل Keywords:

اکولوژی , تکنولوژی , پایداری , معماری سبز , انرژی