تحلیل مقایسه ای فرایند و ساختار سنجش در سامانه های ارزیابی پایداری: BREEAM، LEED، CASBEE, DGNB, HQE

سامانه های سنجش پایداری نقش موثری در ارزیابی و کنترل تاثیرات محیطی ساختمان ها، ایفا می نمایند. این سامانه ها باوجود نکات اشتراک فراوان دارای تفاوت های ساختاری می باشند. این مقاله میکوشد تا چارچوبی جهت مقایسه ی تطبیقی سامانه های فراگیر و پیشتاز دنیا، شامل: و DGNB ،CASBEE ،LEED ،BREEAM فراهم آورد و آنها را از حیث فرایند و الگوی ارزیابی، رتبه بندی و سطوح گواهینامه، و معیارهای ارزیابی، مقایسه نماید. لذا با جمع آوری اطلاعات هر سامانه در قالب مطالعات کتابخانه ای چارچوبی مشترک جهت سازماندهی معیارهای ارزیابی ارایه گشته و توسط روش تفسیری و تدابیر تحلیلی- مقایسه ای، معیارها از منظر رویکرد، جایگاه در چرخه حیات ساختمان، و حوزه اثرگذاری، تحلیل و در نهایت رویکرد سامانه ها تببین می گردد. به طور کلی در سامانه های کل نگر مانند DGNB و CASBE مباحثی چون کارکرد، قابلیت های فنی، و سرویس دهی ساختمان، نمود بیشتری یافته اند. درحالیکه در سامانه های جزءنگر مانند HQE , BREEAM,LEED حفظ منابع از جمله انرژی، آب، زمین، و... اهمیت بیشتری می یابد. هرچند در هردو شکل سامانه، موضوعات انرژی و کیفیت محیط داخلی، موکدا مورد توجه می باشند. محدوه ی اثرگذاری عمده معیارهای سامانه های جزءنگر شهر/منطقه بوده، و عمدتا دوره بهره برداری ساختمان را خطاب قرار می دهند. درحالی که در سامانه های کلنگر اثرگذاری بخش اصلی معیارها در ساختمان نمود یافته و کل دوره حیات ساختمان را پوشش می دهد

Keywords:

سامانه های ارزیابی پایداری , ساختار ارزیابی , سطوح رتبه بندی , معیارهای سنجش