تاثیر آموزش شنا بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان دختر غیرورزشکار

هدف از این پژوهش، بررسی اثر دوره آموزشی شنا بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است کلیه دانشجویان دختر که در سال تحصیلی 90-89 در دانشگاه علم و صنعت تهران مشغول به تحصیل بودند، جامعه آماری تحقیق را تشکیل می دادند که از میان آن ها 60 نفر از طریق نمونه گیری داوطلبانه و با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند و پرسشنامه شخصیتی برن رویتر را تکمیل کردند. سپس، افراد گروه آزمایش به مدت دو ماه تحت آموزش تکنیک های شنا قرار گرفتند و در پایان آزمودنی های هر دو گروه، دوباره پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی داری α<0/05 استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش شنا بر هر شش صفت شخصیتی مورد بررسی تاثیر معنی دار داشته است. این دوره سبب افزایش صفات شخصیتی اعتماد به نفس، برون گرایی، اجتماعی بودن و کاهش صفات شخصیتی میل به عصبی بودن، برتری جویی و با خود بودن آزمودنی های گروه آزمایشی شده بود. با توجه به اینکه زندگی دانشگاهی با استرس های متعدد و پیچیده ای عجین شده است، به نظر می رسد توانایی مقابله با این استرس ها به وسیله کسب توانمندی های روان شناختی از طریق مشارکت در فعالیت جذاب و مفرح شنا امکانپذیر خواهد بود؛ بنابراین پیشنهاد می شود به منظور تامین و حفظ سلامت روان شناختی و برخورداری از ویژگی های مطلوب شخصیتی از آموزش شنا به عنوان راه کاری موثر استفاده شود.

Keywords:

میل به عصبی بودن , با خود بودن , درون گرایی- برون گرایی , برتری جویی , اعتماد به نفس , اجتماعی بودن